جستجوي پيشرفته | کتابخانه مجازی الفبا

«الفصول العشرة فی الغیبة» نوشته شیخ مفید، ابو عبد الله محمد بن محمد بن نعمان عکبری بغدادی از چهره‌ های برجسته فقها و روات شیعه در نیمه دوم قرن چهارم هجری است. موضوع اصلی کتاب جواب به مهم‌ ترین شبهه ‌هایی است که درباره وجود مبارک امام زمان عجل الله تعالی فرجه الشریف در دوران شیخ مفید مطرح بوده است. شیخ مفید در این کتاب با بیانی زیبا و استدلالی محکم و استوار به پاسخ گویی شبهات مخالفین می‌ پردازد. شیخ مفید به درخواست یکی از علما و دانشمندان زمان خود به نام رئیس ابوالعلاء ابن تاج الملک این کتاب را به نگارش درآورده است. ابوالعلاء با ارسال ده شبهه از شبهات مخالفین برای شیخ مفید از ایشان درخواست کرده تا کتابی در پاسخ به این شبهات بنویسد؛ شیخ مفید نیز پذیرفته و با نگارش این کتاب به پاسخ گویی آن شبهات پرداخته است. این کتاب برای شناخت امام زمان عجل الله تعالی فرجه الشریف و ویژگی ‌های آن حضرت مانند ولادت و علت غیبت و کیفیت آن و پاسخ گویی به بسیاری از شبهات در این باره، کتابی بس ارزشمند و قابل توجه است. شیخ مفید در این کتاب با استناد به بسیاری از وقایع تاریخی مسلّم و مورد قبول فرقه‌ های مختلف و بیان استدلال‌ های عقلی، با روشی برهانی به طرح عقاید شیعه درباره امام زمان عجل الله تعالی فرجه الشریف پرداخته است.

نویسنده در کتاب «ابن تیمیه فی صورته الحقیقیة» در صدد توضیح و بررسی نظرات شاذ ابن تیمیه برآمده و کتاب خود را به چند بخش تقسیم کرده است. بخش های ابتدایی در رابطه با توسل و زیارت قبر نبی و همچنین جواز لعن معاویه یا عدم جواز او را مورد نقد و بررسی قرار می دهد. بخش های بعدی نظرات ابن تیمیه در رابطه با تجسیم و صفات خداوند و اهل بیت را بیان می کند. در بخش انتهایی نظرات ابن تیمیه در رابطه با علمای اسلام و همچنین اقوال علما در رابطه با ابن تیمیه را بیان می کند. نویسنده پس از بررسی نظرات ابن تیمیه به افکار انحرافی فرقه وهابیت دست پیدا می کند و وهابیت را فرقه ای بدعت گذار و ضاله معرفی می کند و کلام خود را با آيه اي از قرآن به پایان می رساند.

«الغدیر فی الکتاب و السنة و الادب» معروف به الغدیر کتابی به زبان عربی با موضوع اثبات امامت و خلافت بلافصل امام علی (ع) در واقعه غدیر نوشته عبدالحسین امینی. کتاب در ۱۱ جلد تنظیم شده است و جلد نخست آن به بررسی سند حدیث غدیر اختصاص دارد. امینی حدیث غدیر را یقین‌ آورترین و متواترترین حدیث منقول از پیامبر (ص) می‌ داند. وی بدین منظور سند حدیث را از صحابه و تابعان تا علمای قرن ۱۴ با تکیه بر منابع اهل سنت ذکر می‌ کند. او در جلد اول نام ۱۱۰ صحابی و ۸۴ تابعی از راويان واقعه غدیر را گردآورده است. امینی در ۶ جلد بعدی شاعران غدیر را معرفی و اشعار ایشان را نقل کرده است. او در جلدهای پایانی ضمن ادامه معرفی شاعران غدیر به برخی از اختلافات شیعه و اهل سنت مثل جایگاه خلفای سه‌ گانه و نقدهای شیعیان بر آنها، فدک، ایمان ابوطالب، تحلیل رفتارهای معاویه بن ابوسفیان و... می‌ پردازد. امینی برای نوشتن این کتاب به کتابخانه‌ های کشورهای مختلف از جمله هند و مصر و سوریه سفر کرد. نویسنده الغدیر گوید من به بیش از صدهزار کتاب مراجعه کردم و بیش از ده هزار کتاب را کامل مطالعه کردم. نوشتن الغدیر بیش از ۴۰ سال طول کشیده است. درباره الغدیر کتاب‌ ها و پایان‌ نامه‌ های متعددی نوشته شده است.

کتاب «الرد علی الوهابیة» توسط شیخ محمدجواد بلاغی به رشته تحریر در آمده است. یکی از مصادیق مورد اختلاف وهابیت با سایر فرقه ها ساختن بنا بر روی قبور است عملی که شیعه آن را صرفا نوعی احترام و از مصادیق تعظیم شعائر میداند ولي وهابيت قائل به حرمت اين عمل مي باشد. مطالب کتاب با یک سوال که یکی از علمای مکه از علمای مدینه پیرامون حکم بنای بر قبور پرسیده است آغاز شده و لذا کتاب در پنج فصل برخی مباحث اعتقادی مورد اختلاف بین وهابیت و سایر مذاهب را بیان و توضیح میدهد. نویسنده در هر فصل با ارائه ی مستندات قرآنی و روایی جای بیان هیچ گونه شبهه ای را برای معاندین قرار نداده است و به این نتیجه می رسد که بنای بر قبور نه تنها امری متداول در اعصار مختلف بوده است بلکه از مصادیق تعظیم شعائر می باشد.

کتاب «الجمل و النصرة لسید العترة فی حرب البصرة» تألیف عالم برجسته شیعه محمد بن محمد نعمان عکبری بغدادی معروف به شیخ مفید (متوفای ۴۱۳ ق) است. این کتاب یکی از متون کهن کلامی - تاریخی شیعه است که مؤلف در آن به واقعه جنگ جمل، فتنه‌ها، ابهامات و آراء و عقاید مسلمانان نسبت به آن پرداخته است. این کتاب به زبان‌ های فرانسوی و فارسی ترجمه شده است. شیخ مفید این کتاب را به درخواست فردی نگاشته که از او خواسته کتابی درباره جنگ جمل و آراء و عقاید مسلمانان درباره آن واقعه بنویسد. شیخ مفید اعتقاد داشت کتاب‌ هایی که پیش تر درباره جنگ جمل نوشته شده بودند آشفته و پر از اشتباهات فراوان اند و حقیقت در آن‌ ها گم شده است. او این کتاب را در دو بخش تنظیم کرده است. در بخش اول، این واقعه از جنبه کلامی بررسی شده است و در بخش دوم، به تاریخ آن و گزارش این واقعه پرداخته است.

كتاب «الفجر الصادق فی الرد علی منکری التوسل و الکرامات و الخوارق» نوشته يكى از انديشمندان برجسته اهل سنت عراق، علامه جميل صدقى زهاوى است كه با قلمى روان و مستدل به نقد و بررسى فرقه وهابیت پرداخته است. وهابيت فرقه‌ اى است كه در قرن دوازده هجرى در درعيه از مناطق نجد عربستان ظهور يافت و بر اساس انديشه ظاهر گرايى محمد بن عبدالوهاب و در سايه شمشير محمد بن سعود رشد نمود. باورها و آموزه‌ هاى اين فرقه از همان آغاز با نقد انديشمندان جهان رو به‌ رو شد.

کتاب «جواهر الکلام فی معرفة الامامة و الامام» نوشته علی حسینی میلانی، موضوع امامت را از ابعاد و زوایای کلامی و اعتقادی با بهره‎ گیری از منابع و متون معتبر شیعی مورد مطالعه و پژوهش قرار می ‎دهد. نگارنده در مقدمه بر ضرورت طرح مباحث امامت و آشنایی با آراء و نظریات مذاهب در این زمینه تاکید ورزیده و آنگاه قواعد و اصول بحث و مناظره در این موضوع را یک به یک شرح می ‎دهد که پرهیز از تعصبات و رعایت امانت در نقل قول‎ ها از آن جمله‎ اند. علم کلام از دیدگاه دو فرقه مهم اشاعره و معتزله مبحث دیگری است که نویسنده بدان پرداخته و ضمن طرح آراء و نظریات آن‎ ها تالیفات و تحقیقات آن ها را هم نام می ‎برد. مولف در جای دیگر کتب حدیثی اهل ‎سنت را معرفی کرده و مطالبی هم در مورد اصالت، حقانیت و سندیت روایت ‎های آن بیان می‎ کند. عالمان جرح و تعدیل در میان اهل ‎سنت فراوانند که نگارنده نمایندگان برجسته آن را در مبحث جداگانه ‎ای نام برده که در میان آن ‎ها ابن سعد، ابن حزم اندلسی، شمس ‎الدین ذهبی و جلال ‎الدین سیوطی به چشم می‎ خورد. مولف در پایان درباره ضوابط جرح و تعدیل، معرفی مفسران اهل ‎سنت و نیز منصب مهم امامت از نگاه منابع محکم و متقن شیعه بحث کرده و به شبهات طرح شده در موضوع امامت پاسخ می ‎گوید.

کتاب «تبرک بالصالحین و الاخیار و المشاهد المقدسه»، پیرامون موضوع تبرک که از معتقدات مکتب شیعی می باشد نگارش یافته است. مولف در ابتدای کتاب خود به بررسی معنای برکت در قرآن و سیر تبرک در تاریخ و امت های سابق پرداخته است و سپس به منظور موجه ساختن مسئله تبرک، شواهدی از سیره مسلمین، صحابه و تابعین به آثار پیامبر مطرح کرده است. از موضوعاتی که در کتاب مورد بررسی قرار گرفته است می توان به: تبرک نزد اهل بیت، تبرک و طلب شفا از تربت حسین (ع)، نظرات برخی از علما در موضوع تبرک، تبرک به صحابه و صالحین و دیگر موضوعات مرتبط اشاره کرد.

کتاب حاضر، از مجموعه «سلسله مباحث وهابیت‌ شناسی»‌ حاوی شرح و تفسیر تاریخ و عقاید وهابیان است. نگارنده در این نوشتار می‌ کوشد به یکی از مسائل مهم‌ اختلاف در کلام اسلامی؛ یعنی مسئله تجسیم و جسم‌ بودن خداوند بپردازد و با بهره‌ گیری از ادله موجود این شبهه وهابیت را رد کند. این عقیده را اهل حدیث، حشویه، و وهابیان به وجود آورده‌ اند. در حالی که دیگر علمای اسلامی بر جسمانی نبودن خداوند متعال اتفاق نظر دارند و بر آن ادله‌ ای از عقل، قرآن و حدیث آورده‌ اند.

«الرد علی الفتاوی المتطرفة (فی خطبة الجمعة للشیخ صلاح البدیر فی المسجد النبوی الشریف لموسم الحج - ١۴٢٢)» به قلم على كورانى به زبان عربى مى‌ باشد. بسيارى از مبانى، اصول و فروع عمده دين در ميان مسلمانان تا قرن‌ ها پس از ظهور اسلام مورد اتفاق بوده كه يكى از آنها مساله زيارت است كه همه علماى اسلام به استحباب آن نظر داده‌ اند. با اين كه داراى مذاهب مختلف هستند تا اين كه در قرن هشتم ابن تيميّه ظهور كرد و در اين امر با عامّه مسلمين مخالفت نمود در كتاب «الرد على الاخنائى» او مى‌ آيد كه او احاديث مربوط به زيارت پيامبر (ص) را مجعول دانسته و گفته اگر كسى معتقد باشد كه وجود آن حضرت بعد از وفات مانند وجود او در زمان حيات است، غلط بزرگى مرتكب شده است. اين فكر تا مدت‌ ها هيچ گونه جايگاه مورد توجهى در ميان مسلمانان به خاطر برخورد و عكس‌ العمل جدى و قاطع مسلمانان به خود اختصاص نداد تا اين كه در دهه‌ هاى گذشته از دوباره اين انديشه و ديدگاه انحرافى توسط محمد بن عبدالوهاب مورد حمايت و گسترش قرار گرفت و با ايجاد مراكز و مدارس بزرگى در سراسر دنياى اسلام در ترويج اين عقايد مى‌ كوشيد. آل سعود هم براى تحكيم پايه‌ هاى امارت خود از او به حمايت برخاستند. و با طرح برداشت‌ هاى محمد بن عبدالوهاب به عنوان اسلام حقيقى و توحيد ناب، پيروان سنّى و شيعه را كه تن به آراى آنان نمى‌ دهند، متهم به شرك و كفر نمودند. ابراز و گسترش اين عقايد منحصر در كتاب‌ ها نشد و در موسم حج كه اجتماع بيش از يك ميليون مسلمان از كشورهاى مختلف اسلامى در گرداگرد كعبه و زيارت آن است كه بايد تامين‌ گر وحدت، همدلى و مهربانى آن ها باشد و خطيبان حرمين مسائل سازنده اسلامى را در اين گونه اجتماع ذكر نمايند. در حج سال 1422 ق خطيب مسجد نبوى شيخ صلاح بدير در نماز جمعه به سخنرانى مى‌ پردازد و مى‌ گويد زيارت قبر پيامبر (ص) مستحب نيست؛ ولى سفر براى زيارت قبور اولياء حرام و ممنوع، تكرار زيارت قبر پيامبر (ص) بعد از هر فريضه يا در هر روز حرام، توسل به نبى اكرم (ص) شرك به خدا است، دعا در كنار قبر پيامبر (ص) موجب شرك است، احترام و ادب و توجه به قبر نبى مكرم (ص) بدعت است، و تبرك جستن به منبر و ديگر اجزاء مسجد نبوى و بوسيدن درب و ديوار مسجد نبوى و تبرك به ضريح پيامبر (ص) حرام است و زيارت مساجد مدينه به غير از مسجد نبى و قبا حرام و مشروع نيست.